- Ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 z późn. zm.);

- Ustawa z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 234, poz. 1694 z póżn. zm.);

- Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 19 grudnia 2012 r. w sprawie zgłaszania i przyjmowania danych niezbędnych do zameldowania i wymeldowania oraz prowadzenia ewidencji ludności i ewidencji wydanych i unieważnionych dowodów osobistych (Dz.U. z 2012 r. Poz. 1475 z późn. zm.);

- Wypełniony druk zgłoszenia wymeldowania z miejsca pobytu stałego (odrębny dla każdej osoby pełnoletniej dokonującej czynności wymeldowania się). Druk jest dostępny na stanowisku pracy;

do wglądu:
- ważny dokument podróży lub inny ważny dokument potwierdzający tożsamość i obywatelstwo (paszport);
- ważny dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.

Osoba, która opuszcza miejsce pobytu stałego, jest obowiązana wymeldować się w organie gminy, właściwym ze względu na dotychczasowe miejsce jej pobytu najpóźniej w dniu opuszczenia tego miejsca.

Za osobę nieposiadającą pełnej zdolności do czynności prawnych obowiązek meldunkowy wykonuje jej przedstawiciel ustawowy lub inna osoba sprawująca nad nią faktyczną opiekę w miejscu ich wspólnego pobytu.

Powyższe przepisy dotyczą również obywateli państw Europejskiego Obszaru Gospodarczego nienależących do UE lub państw, które nie są stronami umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, którzy mogą korzystać ze swobody przepływu osób na podstawie umów zawartych przez te państwa ze WE i jej państwami członkowskimi, oraz członków ich rodzin.

Wymeldowania z dotychczasowego miejsca pobytu stałęgo można dokonać podczas zameldowania w nowym miejscu pobytu, wskazując adres dotychczasowgo miejsca pobytu, z którego ma nastąpić wymeldowanie.